De tweede week

Hey allemaal!

Ik ben nu twee weken in Wenen en begin me hier nu al aardig thuis te voelen. Ik heb wat meer mensen leren kennen, kan de weg steeds beter vinden (althans in dat gedeelte van de stad waar ik moet zijn), spreek steeds beter Duits en voel me ook meer thuis op mijn stage.

Vorig weekend en dit weekend heb ik wat meer kunnen zien van de stad. Vorige week zaterdag ben ik op de Naschmarkt geweest, waar allerlei kraampjes met etenswaren te vinden zijn en op zaterdag ook een vlooienmarkt is. Op zondag ben ik gaan hardlopen. Ik had mooi een route gepland naar een parkje hier in de buurt. Het was ook een mooi parkje, maar ik moest wel flink omhoog lopen om daar te komen, dus dat viel toch nog wel tegen. Maar een goede oefening voor de zevenheuvelenloop...

Zoals ik schreef heb ik deze week wat meer mensen leren kennen. Ze hebben hier een buddy-project voor buitenlandse studenten. Je wordt dan gekoppeld aan 3 Oostenrijkse studenten en 2 andere buitenlandse studenten. De Oostenrijkse studenten kunnen je dan wat meer van de stad laten zien. Afgelopen dinsdag ben ik met een van de buddies, een Oostenrijkse geschiedenisstudenten, Katharina, naar een concert geweest. Dat was erg gezellig en het concert was ook erg goed. Er traden twee groepen op. De eerste was Mika Vember, een singer-songwriter, en de tweede UWAGA!, een groep met twee violisten, een akkordeon en contrabas. Dit was echt heel grappig. Ze speelden deels eigen nummers en deels klassieke nummers, die ze in een modern jasje hadden gegoten. Zo speelden ze af en toe op hun viool zoals je normaal gitaar speelt.
Donderdag ben ik wat gaan drinken met de andere buddies: Twee Tsjechische studenten, Misa en Martin, die hier al een half jaar zijn maar ook niet zo veel mensen meer kenden, omdat veel anderen na een half jaar weer weg gaan. En een Duitse student, Gregor, die hier nu zijn master doet, maar zijn bachelor in Maastricht heeft gedaan. Hij kan dus ook Nederlands, maar omwille van mijn Duitsoefening hebben we toch maar Duits gepraat. Vanmiddag heb ik nog afgesproken met een van de medestudenten uit mijn Duitscursus.

Ik heb inmiddels ook wat meer geleerd over het Oostenrijkse gezondheidssysteem en de gezondheidssystemen in de omringende landen. Vorige week ben ik meegeweest naar een college van de professor van de afdeling voor buitenlandse artsen over het Oostenrijkse gezondheidssysteem. Gisteren was ik op de 'Tag der Allgemeinmedizin' over het huisartsensysteem in Oostenrijk en omringende landen. In het kort voor de mensen die het interessant vinden: In Oostenrijk is het zo dat mensen als ze ziek zijn niet eerst naar hun huisarts hoeven, maar ook direct naar het ziekenhuis of een vrijgevestigde specialist (veel specialisten hier werken niet in het ziekenhuis, maar hebben zoals huisartsen in Nederland een eigen praktijk) kunnen gaan. Met name in de grote steden, zoals Wenen, gaan mensen steeds vaker direct naar het ziekenhuis. Dit maakt de gezondheidszorg erg duur en bovendien blijkt het uit onderzoek dat landen met een sterke huisartsenzorg, zoals Nederland, betere gezondheidsuitkomsten hebben. Daarom zijn ze in Oostenrijk en in de omringende landen (Zwitserland en Duitsland) op zoek naar manieren om rol van de huisartsgeneeskunde te versterken. Ze zijn hier echter ook erg gehecht aan de vrijheid die mensen moeten hebben om zelf te kiezen naar welke arts en in welk niveau van de gezondheidszorg ze gaan. Daarom wil men niet eenvoudigweg verplicht stellen dat mensen een verwijzing van de huisarts moeten hebben voor ze naar een specialist kunnen, maar proberen ze het huisartsenbezoek op andere manieren te stimuleren. Zo vertelden gisteren sprekers uit Duitsland en Zwitserland dat daar systemen worden opgezet, waar patiënten kunnen kiezen voor een goedkopere ziektekostenverzekering, maar zich dan wel verplichten een verwijzing van de huisarts te halen voor ze naar het ziekenhuis gaan. Doen ze dat niet, dan krijgen ze en boete. Ik moet zeggen dat ik het allemaal vrij ingewikkeld vond klinken en dat ik dan het Nederlandse systeem toch een stuk eenvoudiger vind. Een ander probleem hier is dat het vak van huisarts hier weinig populair is, waardoor men over enkele jaren waarschijnlijk met een groot te kort kampt. Wat ik ook nog opvallend vond is dat hier geen verplicht coschap huisartsgeneeskunde is en dat het zelfs in de opleiding tot huisarts niet verplicht is om stage te lopen bij een huisarts!
Het is geloof ik toch niet zo kort geworden, maar hopelijk vinden jullie het ook interessant. Komende week moet ik zelf ook een presentatie geven over de Nederlandse geneeskunde studie en het Nederlandse gezondheidssysteem, dus dan is het wel handig om al wat meer te weten over het gezondheidssysteem hier.

Dit weekend is het echt super mooi weer. Gisteren heb ik in een t-shirtje in het park gezeten. Gisterenavond ben ik nog naar een theatervoorstelling geweest van Elisabeth, een van de medewerkers op de afdeling. Het stuk was echt heel komisch, dus dat was ook weer een leuke avond!

Liefs,
Marlies