Wenen -> Nederland -> Wenen -> Haslach an der Mühl

Hoi allemaal,

Het is weer tijd voor een update. Zoals jullie in de titel kunnen zien heb ik sinds mijn laatste verhaaltje het een en ander gereisd. Het begon met mijn laatste weken in Wenen. Daarin heb ik mijn coschap op de geriatrie met een goed resultaat afgerond. Al blijkt dat er ook niet altijd al te moeilijk wordt gedaan over beoordelingen in Wenen, aangezien ik al 9 kreeg voor een verslag dat ik nog niet had ingeleverd, omdat hij 'er zeker van was dat dat ook wel goed zou zijn'. Ook heb ik een goede beoordeling gekregen voor mijn onderzoek :). Verder heb ik nog kunnen genieten van prachtig weer in Wenen (het is daar al weken rond de 30 graden!) en dus lekker in de Donau kunnen zwemmen. Helaas heb ik ook afscheid moeten nemen van de vrienden die ik hier gemaakt heb, maar ik heb al uitnodigingen gekregen om een keer naar Engeland, Parijs, Polen en Bulgarije te komen. Genoeg vakantiebestemmingen voorlopig dus.

Maar ik was ook erg blij dat ik weer even terug kon naar Nederland om vele van jullie en vooral natuurlijk Rob weer even te zien. Het weer deed me meteen weer terug in Nederland voelen, want de tweede dag dat ik er was heeft het meteen de hele dag geregend. Ik kreeg het gevoel dat de herfst aangebroken was. Het was heel fijn weer even thuis te zijn, maar helaas is 1,5 week ook weer heel snel voorbij. Terug in Wenen was het weer volop zomer met temperaturen tot 34 graden!

Ik ben toen nog 4 dagen in Wenen geweest om daar de WONCA bij te wonen. Dit is een conferentie voor huisartsen van over de hele wereld. Als studenten was het mogelijk daar mee te werken, in ruil waarvoor je dan gratis de conferentie kan bezoeken. Het was onze taak om de ruimtes in orde te maken voor de voordrachten en eventuele problemen tijdens de voordrachten op te lossen, maar eigenlijk konden we vooral gewoon de voordrachten luisteren. Er waren veel interessante voordrachten. Erg leuk om eens zo'n grote conferentie bij te wonen. De begeleider van mijn onderzoeksstage hield ook nog een voordracht over het project waar ik ook een deel van heb gedaan en tot mijn verbazing refereerde hij ook nog mijn onderzoek! Daarnaast was er nog een leuk sociaal programma, waar ik met de andere studenten aan deel heb genomen. Zo zijn we op de openingsreceptie in het Rathaus geweest, super chique! En op een feest georganiseerd door de jonge huisartsen/huisartsen in opleiding uit Nederland.

Na afloop van de conferentie ben ik met de huisarts waar ik de komende 5 weken stage zal lopen meegereden naar Haslach an der Mühl, een dorp met zo'n 2500 inwoners in Oberösterreich. Hij heeft daar een praktijk aan huis, waar hij woont met zijn vrouw. Beide zijn erg aardig. Ik woon boven hen in een gastenwoning, waar ik mijn eigen woon-/slaapkamer en badkamer heb. Eten doe ik dan bij de huisarts en zijn vrouw. Na de aankomst op zaterdag werd ik meteen door hen meegenomen naar een concert met orgel en twee zinken in een klein schattig kerkje in een nabijgelegen dorp. Voel je niet bezwaard als je nog nooit van het instrument zink hebt gehoord. Ik namelijk ook niet. Het is een soort blaasinstrument met een heel mooie, gevariëerde klank. Op zondag ben ik gaan zwemmen in de zwemvijver van de zoon van de huisarts en heb ik kennisgemaakt met zijn kleindochter van 2,5 jaar en kleinzoon van 7 maanden. Erg schattig! Ik moest van het meisje meteen mee gaan spelen :).

Vandaag heb ik de eerste werkdag in de praktijk gehad. Deze is me goed bevallen. De eerste dagen zal ik nog meekijken met de arts en daarna ook zelf patiënten gaan zien. Dan heb ik gelukkig nog even de tijd te wennen aan het Oberösterreichische dialect. Dit is toch wel weer wat anders dan Weens. Maar over het algemeen begrijp ik gelukkig wel waar er over gesproken wordt. De huisarts heeft veel mogellijkheden in zijn praktijk. Zo kan hij zelf bloedprikken en de meest gebruikte labbepalingen zelf uitvoeren (voor de medici: CRP, bloedbeeld, lever- en nierfunctie), EKG's en spirometrie maken, stroom- echotherapie en voert hij ook zelf manuele therapie uit. De eerste dag heb ik al wel gemerkt dat we in Nederland veel terughoudender zijn met behandelen. In Nederland wordt vaker nog afgewacht. Hier heb ik vandaag alleen al zeker 8 patiënten gezien die injecties met lokale verdoving kregen voor rugklachten, schouderklachten en dergelijke. In Nederland bij 8 weken huisartsencoschap niet één keer. De verklaring van de huisarts voor dit verschil: 'In Nederland kan men dat maken om niets te doen, omdat jullie een gatekeepersysteem hebben, waar je altijd eerst naar de huisarts moet. Als je bij ons als arts niets doet, gaan de patiënten gewoon naar een andere arts.' Ik denk zelf dat het ook deels cultureel bepaald is en ervan afhangt wat patiënten gewend zijn.

Tot zover de eerste update uit Haslach. Foto's van Haslach heb ik nog niet, maar de zullen nog wel volgen.

Liefs,
Marlies