Haslach an der Mühl

Hey allemaal,

Inmiddels ben ik alweer twee weken in Haslach. Eigenlijk zou ik dus de naam van de site moeten veranderen, maar dat is ook maar lastig, dus ik laat het toch maar zo. Ik ben al aardig ingeburgerd hier ;). In vergelijking met Wenen is het een stuk rustiger hier. Ik ben inmiddels al aardig gewend aan het dialect hier. Afgelopen zaterdag had ik mijn vuurdoop in het Mühlviertel dialekt. Een van de medewerksters in de praktijk had een barbeque georganiseerd voor alle medewerkers van de praktijk met aanhang. Daar werd natuurlijk volop in het dialect gesproken en dan is het toch nog lastig alles precies te verstaan, zeker als het ergens over gaat wat ik niet precies ken. Bij een op een gesprekken met patiënten in de praktijk gaat dat gelukkig beter. Ik heb inmiddels ook zelf patiëntengesprekken gevoerd en dat ging gelukkig goed. Eén patiënt vroeg zelfs of ik uit Duitsland kwam. Dat vond ik wel een groot compliment.

Mijn dag begint hier om 7 uur met ontbijt bij de huisarts en zijn vrouw. Om half 8 begint het spreekuur, wat duurt tot 12 uur. Dan wordt er met alle medewerkers van de praktijk gezamenlijk warm gegeten. Dat zijn de huisarts en zijn vrouw, die ook als verpleegster in de praktijk werkt, twee doktersassistenten en de kokkin. Ze hebben namelijk een kokkin in dienst die voor 's middags het eten kookt. Zij kan erg goed koken, dus ik wordt hier goed verwend. Ik heb al verschillende (Ober)oostenrijkse specialiteiten gegeten, zoals knödel, marillenknödel (knödel met abrikozen), Mohnkuchen, leinölkartoffelen en kurbiskernöl (olie van pompoenpitten, die gebruikt wordt in salades, maar ook bijvoorbeeld over het ijs. Ik vond dat laatste wat raar klinken, maar het smaakte erg goed). Vanaf deze week is de kokkin drie weken niet aanwezig, dus ik zal zien of ik dan ook nog te eten krijg ;). Om één uur zijn er dan meestal nog een paar patiënten in de praktijk en daarna rijden we de visites en lopen visite in het verpleeg-/bejaardenhuis, waarvoor de huisarts ook verantwoordelijk is. Op maandag is er daarna ook nog een spreekuur van 16-18 uur. Ook op zaterdag is er nog een kort spreekuur van 8.00-10.00. Daarvoor heeft hij normaal op woensdag vrij, maar omdat zijn collega-huisarts in het dorp nu vakantie heeft, wordt er nu ook op woensdag gewerkt. De eerste week heb ik vooral meegekeken met de huisarts om meer gewend te raken aan hoe de dingen hier lopen en aan de taal. Vanaf het eind van vorige week heb ik ook zelf patiënten gezien.

In mijn vorige stukje had ik al geschreven dat er hier in vergelijking met wat ik in Nederland gezien heb eerder medicamenten voorgeschreven worden , injecties gegeven worden en dergelijke. Nog een paar interessante verschillen:

- In Oostenrijk hebben werknemers een bevestiging van de arts nodig, wanneer ze ziek zijn en niet kunnen gaan werken, de Krankenschreibung. Officieel moet je deze halen als je 3 dagen ziek bent, maar veel werkgevers willen dit graag al hebben als je 1 dag ziek ben, omdat dat voor hen financieel gunstiger is. Dit leidt er dus toe dat je al naar de dokter moet gaan als je één of twee dagen thuis bent vanwege een griep, wat natuurlijk een extra hoge belasting voor de artsen met zich meebrengt. En dan worden er ook vaak al allerlei medicamenten tegen pijn, koorts, hoesten, slijm, jeuk en dergelijke voorgeschreven, waarvan ik soms mijn twijfels heb over de werkzaamheid…
- In Oostenrijk heb je ook een bevestiging van je arts nodig dat je gezond bent en goed kunt zien, wanneer je je rijbewijs wilt halen en voor verlenging van een vrachtwagenrijbewijs. Vooral deze ogentest vind ik wel beter dan de nummerbordleesproef bij ons. Als je alleen goed genoeg kunt zien met een bril of lenzen, komt er ook op je rijbewijs te staan dat je verplicht bent een bril/contactlenzen te dragen bij het rijden.
- Vanaf de leeftijd van 18 jaar kan iedereen in Oostenrijk één keer per jaar een 'gesundenuntersuchung' bij de huisarts laten doen ter opsporing van ziekten. Daarbij wordt dan het bloed gecontroleerd (oa bloedsuiker, cholesterol, bloedbeeld, lever- en nierfunctie), urine wordt gecontroleerd, de ontlasting wordt gecontroleerd op aanwezigheid van bloed, gewicht en bloeddruk worden gemeten, er wordt een vragenlijst met klachten doorgenomen en een lichamelijk onderzoek uitgevoerd. Bij rokers wordt er ook een longfunctieonderzoek gedaan en boven de 50 jaar wordt een hartfilmpje gemaakt. Boven de 50 kan men ook 1 keer in de 10 jaar een coloscopie (darmonderzoek) laten doen. Verder kunnen vrouwen zich bij de gyneacoloog laten onderzoeken op baarmoederhalskanker en borstkanker.
- De huisarts waar ik stage loop is naast huisarts ook manueel therapeut en osteopaat. In Oostenrijk zijn er relatief veel artsen die ook manuele therapie, acupunctuur en dergelijke uitvoeren. De huisarts behandelt dan ook veel patiënten met klachten van het bewegingsapparaat direct in het spreekuur met manuele therapie (naast de spuiten). Dit maakt de behandeling van dit soort klachten heel anders dan ik in Nederland gezien heb.
- De huisartsenopleiding hier is ook erg verschillend van die in Nederland. Voor degenen die daar niet mee bekend zijn: in Nederland duurt de huisartsenopleiding 3 jaar, waarvan je 2 jaar stage bij huisartsen loopt en 1 jaar stages op de spoedeisende hulp, psychiatrie en ouderengeneeskunde. Hier is het zo dat alle artsen na de basisopleiding nog 3 jaar een ‘Turnusausbildung’ moeten doen. Deze drie jaren zijn eigenlijk een soort verlenging van de coschappen. Alle specialisaties worden nog eens afgegaan en daar werk je dan als zaalarts, waarbij de turnus-artsen vaak veel administratief werk moeten doen. Na deze 3 jaar moeten de artsen dan een toets maken en als ze die halen mogen ze zichzelf huisarts noemen. Vreemd is echter dat het niet eens verplicht is om in deze drie jaar een stage bij een huisarts te lopen. Dit is ook vrij impopulair, omdat dat slechter betaald wordt als het werk in het ziekenhuis. Ook alle artsen die specialist willen worden, moeten eerst deze ‘Turnusausbildung’ doen voor ze met hun specialisatie beginnen. Een echte huisartsenopleiding kun je dit naar mijn idee dus niet noemen.

Buiten de werktijd om word ik ook goed verzorgd door de huisarts en zijn vrouw. Ik ben al verschillende keren mee uit eten genomen. Vorig weekend hebben we samen Linz, de hoofdstad van de provincie Oberösterreich, bezocht, zo’n 50 km van Haslach. Daar hebben we met een touristentreintje een tour in de stad gemaakt. Een van de kleinzonen was er ook bij en die vond het natuurlijk helemaal geweldig. Ook ben ik hier voor het eerst in mijn leven gaan nordic walken, samen met de vrouw van de huisarts. In het begin was het lastig het juiste ritme te vinden, maar na verloop van tijd ging het best goed. De route was er mooi, door de heuvels aan de grens met Tsjechië. Onderweg hebben we nog paddenstoelen gezocht om de volgende dag paddenstoelensaus van te maken en ook verschillende bosvruchten gevonden (blauwe bosbessen, frambozen en bos-aardbeien). Verder kan je hier in de omgeving ook goed hardlopen en wandelen. Dit weekend is het Webermarkt in Haslach. Haslach is van vroeger uit een weversdorp en ook nu zijn er nog een weverij en een bedrijf waar vilt wordt gemaakt. Eén keer in het jaar is er een markt waar allerlei handgemaakte kleding, tassen, sieraden en dergelijke worden verkocht. Hier komen erg veel bezoekers op af. Er waren erg mooie dingen bij, maar de meeste dingen waren helaas ook erg duur. Ik heb een houten haarspeld en vilten pantoffels met schattige bloemetjes gekocht.

Volgend weekend krijg ik alweer bezoek uit Nederland: Anne en Laurens (mijn zus en haar vriend) komen dan langs !

Laat ik op zijn Oberösterreichs eindigen: Viert euch!

Marlies