Nog twee weken Wenen

Hey allemaal,

Nog twee weken en dan kom ik alweer voor 1,5 week terug naar Nederland. Daarna ben ik nog 5 dagen in Wenen voor de WONCA-conferentie (een wereldconferentie voor huisartsen) en dan zit mijn tijd in Wenen er echt op en zal mijn avontuur verder gaan op het platteland in Oostenrijk. Het is al te merken dat het semester hier tegen het einde aanloopt. Van de eerste vrienden hier heb ik helaas al afscheid moeten nemen.

Op de geriatrie bevalt het me goed. Eerst voelde het wel een beetje als een eerste coschap, gezien mijn taken bestonden uit het doen van de bloedafnames, subcutane injecties geven en opnames van patiënten doen. Deze week heb ik dan toch maar gevraagd of ik misschien ook over een aantal patiënten visite kan lopen. Dat is hier blijkbaar normaal niet gewoon voor studenten, maar de professor vond het gelukkig een goed idee, dus nu heb ik ook een kamer waar ik visite over kan lopen. De professor heeft dan ook hoge verwachtingen van Nederlandse studenten. Toen de zaalarts mij wilde helpen met de eerste opname zei hij: 'Dat kun je rustig aan haar overlaten. Nederlandse studenten zijn altijd heel erg goed. De opleiding is daar zo geweldig.' Hopelijk kan ik zijn hoge verwachtingen ook waarmaken...

Vervolg van de verschillen met Nederland:
- Ze hebben hier in het ziekenhuis alleen aparte mannen en vrouwen kamers. De artsen waren hier erg verbaasd toen ik vertelde dat in Nederland mannen en vrouwen op 1 kamer liggen, maar hier hebben ze dan ook geen gordijnen tussen de bedden! Toen ik de eerste opname moest doen vroeg ik dan ook verbaasd of ik dat gewoon op zaal moest doen, aangezien er geen gordijnen tussen de bedden zijn. Maar dat gebeurt dus inderdaad gewoon onder toeziend oog van alle medepatiënten. Ik geef dan toch de voorkeur aan gemengde kamers mét gordijnen.
- Titel voor namen hebben hier een belangrijkere plaats dan in Nederland. Patiënten die een magister-titel hebben (zoiets als een master) worden aangesproken met Frau/Herr Magister...

Ik ben nog steeds elke dag rond half 2 klaar. Dat kwam wel goed uit, want zo had ik ook nog de tijd om het paper van mijn onderzoeksstage af te maken. Vorige week had ik een bespreking met de professor, mijn begeleider en nog een ander medewerkster van de afdeling die meeschrijft aan het artikel over het paper. De professor begon de bespreking met mij te feliciteren met het stuk dat ik geschreven had, dus dat was een goed begin. Natuurlijk waren er nog wel wat dingen die ik nog aanpassen moest, maar overall waren ze erg tevreden.

Vorig weekend had ik weer bezoek uit Nederland: Loes kwam op bezoek. We hebben een erg leuk, maar wel druk weekend gehad. We hebben Wiener Schnitzel in een echte Weense Schnitzelwirt gegeten (erg groot, maar de rest kregen we in een stuk papier mee naar huis, dus ik heb nog twee dagen thuis schnitzel kunnen eten), de 'Lange Nacht der Kirchen' bezocht, site-seeing gemaakt in de stad, Sachertorte gegeten, het ballet 'Don Quichote' in de Staatsoper gezien (echt geweldig!), Schloss Schönbrunn en tuinen bezocht en met onze voeten in de Donau gebaad.

Afgelopen donderdag was er alweer een feestdag hier: Fronleichnam. Dit is een katholieke feestdag waarvan verschillende Wenen mij ook niet konden vertellen wat er nu eigenlijk precies gevierd wordt. Volgens wikipedia wordt de lijfelijke aanwezigheid van Jezus bij het sakrament van de Eucharistie gevierd. Ik moet zeggen dat me dat ook niet veel meer duidelijkheid geeft. Deze dag was er 's avonds in het park van Schönbrunn het Sommernachtskonzert van het Wiener Philharmoniker, wat voor iedereen vrij toegankelijk is. Dit betekent natuurlijk dat het erg druk is, maar gelukkig is het park ook groot en hadden wij nog een goede plaats kunnen bemachtigen waar we de muziek goed konden horen en ook de beelschermen konden zien. De muziek was erg mooi en er was een heel spektakel van gemaakt met een hele lichtshow erbij. Echt super!

Tot over twee weken!

Liefs,
Marlies